Jangan tinggal aku.

Hari ini hujan.
Hujan renyai-renyai.
Tahu tak, saya suka suasana ketika hujan renyai-renyai.
"Tahu,".
Suara itu seperti biasa saya dengar.
Tapi saya yakin, hanya saya seorang saja disini.
"Lupa pada aku?".
Saya amati suara itu.
Saya yakin, saya kenal suara itu.
"Kau, lupa pada aku.
Aku sesaat pun tidak lupa pada kau,".
Lansung tidak ada keramahan dalam suara itu.
Saya paksa otak utk berfikir lebih keras.
Siapa? siapa?
"Sudah jumpa apa yang kau hilangkan itu?".
"Aku? Apa yang aku hilang? Cash point sudah aku jumpa.
Ada dalam drawer rupanya,".
Kedengaran suara itu tergelak kecil.
"Aku rasa yang kau hilang itu 'aku',".
"Ha?! Aku confuse,".
Ya.Saya confuse.
Siapa?
"Aku. Kaki,".
Mulut saya terlopong.
Saya terjelepok ke lantai.
Saya menangis semahu-mahunya.
"Jangan tinggalkan aku lagi Kaki,".

Comments

Anonymous said…
jangan lupakan kaki lagi ya :)

Popular posts from this blog

Eh hello! I'm back kekekekeke

Hikmahnya